SVVS Award winnaar 1990
Op vrijdag 26 oktober kwam er op Valkenburg eindelijk eens een Canadese Convair CC-109. Deze kleine transportvliegtuigen stonden al wat jaartjes gestationeerd in Duitsland maar we hebben er nog nooit 1 op Valkenburg mogen verwelkomen. Hij kwam binnen tijdens druilerig weer en vertrok gelukkig voor de spotters weer op de zaterdag. De kist was afkomstig van het Duitse CFB Lahr.
Andere gegadigden voor de Award waren de Portugese P-3, de Engelse Canberra's die voor 'Operatie Manna' langskwamen of misschien de invasie US Army helicopters tijdens operation 'Deforger' maar die laatste zouden dan meer een Award krijgen onder het mom van kwantiteit (ruim 400 kisten in 1 maand) en niet kwaliteit. De Canadezen waren uiteraard uitgenodigd en ook de Phantom vliegers van de RAF zouden moeite doen om de Award te komen terug brengen. Helaas is het nooit tot een uitreiking van de Award gekomen.
Er waren genoeg bezoekers geweest op Valkenburg in 1991 om uit te kiezen. Desondanks leverde de keuze voor de SVVS geen enkel probleem op. Op 27 augustus 1991 kwamen er op Valkenburg twee Br1050 Alizé's van 4F van de Franse Marine binnenvallen. De twee gebakjes bleven een nachtje tijdens een navigatietripje. De twee waren afkomstig van de Franse Marine basis Lann - Bihoué. Door de SVVS was een uitnodiging verstuurd naar de Fransen om op 5 juni , tijdens de Open Dag , naar Valkenburg te komen voor het ophalen van de Award. Helaas zijn ze nooit gekomen voor de Award maar de jaren daarna zijn ze nog héél vaak op Valkenburg geweest tijdens soortgelijke tripjes.
in 1992 vond er op het Marine Vliegkamp een grote Open Dag plaats ter ere van het 75-jarig bestaan van de Marine Luchtvaart Dienst. Toch wel één van de dagen in de historie met de bijzonderste bezoekers. Zo was er voor het eerst een F-14 Tomcat te zien evenals Spaanse Marine AV-8B Harriers, was het voor het laatst dat we Phantoms konden zien op Valkenburg en waren de Fransen goed vertegenwoordigd met Mirage 2000's , Alpha jets, ATL-2, Super Etendard en een heuse F-8 Crusader. Deze laatste werd door de SVVS uitgekozen als winnaar.
De F-8E Crusader met registratie 23 kwam binnen op donderdag 4 juni en vertrok op zaterdag 6 juni weer huiswaarts. Begin 1993 werd door de SVVS het Flotille dat met de F-8 Crusader vliegt op de hoogte gebracht van het winnen van de award. Het heugelijke nieuws kwam later toen er door de Fransen verteld werd dat ze graag naar Valkenburg kwamen om de award in ontvangst te nemen. De datum die geprikt was door de Fransen was 28 september 1993. Twee dagen voor de geplande aankomst kwam er een treurig bericht dat het bezoek niet door kon gaan vanwege zeer slecht weer in Frankrijk.....Gelukkig was het op Valkenburg ook zeer slecht dus werd er die 28e september niet veel gemist. Het nieuwe geplande bezoek ging nu plaatsvinden op 6 oktober en het was even na 10 uur in de ochtend toen de F-8 met nummer 35 met z'n wielen de baan raakte en zachtjes taxiede naar het hoofdplatform om daar door de brandweer de remmen vakkundig te laten koelen nadat deze wat oververhit waren geraakt. De spotters hadden gevraagd om nummertje 34 maar die kreeg de avond voor vertrek een kapotte kunstmatige horizon. Nadat de piloot, de 28-jarige LT. Pierre "JEG" Jego, samen met wat SVVS bestuursleden de toerist zijn gaan uithangen ( o.a. op verzoek van de piloot naar Madurodam) werd er in de middag op het veld een kleine ceremonie gehouden waarbij een grote groep spotters aanwezig was om de Award, samen met een fles jenever, uit te reiken. Daarna allemaal naar het platform om onze slag te slaan voor het maken van prachtige plaatjes van een prachtig vliegtuig. Tegen 17 uur in de middag taxiede onze Crusader uit om daarna met afterburner de kist steil omhoog te trekken en vervolgens via downwind weer over het veld te vliegen op zo'n 300 voet om daar z'n mooiste roll te maken. Je wint tenslotte niet elke dag een SVVS Award.
Half spottend Nederland kwam op zondag 7 februari 1993 naar Valkenburg omdat daar een Turkse Hercules verwacht werd. Niemand werd teleurgesteld want hij landde rond de verwachte aankomst tijd netjes op baan 05. Het was de 13186 in het mooie zilveren kleurenschema en hij bleef 3 dagen. Deze kist was in 1993 één van de weinige interessante buitenlandse bezoekers op het Marine Vliegkamp. Maar wel een héle vette. Andere kandidaten voor de award van 1993 waren; USAF C-9C , Spaanse Orion, Poolse Yak-40 en Engelse Wessex.
Vanwege de nauwe contacten tussen de SVVS en de winnaar van 1992 (F-8E Crusader) was er door de Fransen beloofd twee F-8 Crusaders naar Valkenburg te sturen om de trofee terug te brengen.De datum die gepland stond voor een uitreiking in 1994 was 10 juni, er was ruim voor die datum bevestiging van de Franse Marine dat er 2 F-8 Crusaders zouden komen alleen moest er nog vanwege eventuele geluidsoverlast, toestemming komen vanuit Den Haag. Die toestemming werd niet gegeven ......maar enkele dagen later uiteindelijk wel. Helaas werd een paar weken voor 10 juni door de Fransen bericht dat een bezoek er niet in zou zitten vanwege een oefening in de Adriatische Zee. De Turken wilden wat graag komen en alle toestemmingen werden verleend, ook in Turkije. Op de heenreis naar Valkenburg werd op donderdag 9 juni het volgende traject afgelegd ; Erkilet - Çigli - Grottaglia - Ghedi - Valkenburg. De bemanning was 5 koppig met commandant Major V. Kunttas. Aardig detail was dat de commandant samen met de loadmaster ook aanwezig waren op de Hercules in 1993. Op verzoek van de SVVS had Major Kunttas een andere (nog) zilveren Hercules meegenomen aangezien de Turkse Hercen allemaal gecamoufleerd zouden worden. De bemanning werd ondergebracht bij de familie Remmelzwaal in Katwijk. De volgende morgen werden er culturele dingen gedaan door SVVS bestuur samen met bemanning alvorens in de middag naar het Vliegkamp te gaan voor de award uitreiking. Na het uitwisselen van trofee en andere cadeau's in de ontvangstruimte op het MVKV was het tijd om naar het platform te gaan samen met de 30 aanwezige spotters. Na het volschieten van vele films was het tijd voor een rondleiding in de Hercules en werden we allemaal nog getrakteerd op een Turkse delicatesse. Na het bezoek bleef de bemanning het hele weekend nog in Nederland en bezocht vele locaties. Maandagmorgen werd de thuisreis aanvaard met de volgende route ; Valkenburg - Wunstorf - Ghedi - Çigli - Erkilet.
